ویکی‌پدیا موی تای

موای تای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

موای تای (به تایلندی: มวยไทย) به معنای مشت‌زنی تایلندی است و به همین جهت تای بوکس نیز خوانده می‌شود.موای به معنی مبارزه و تای نیز یعنی تایلند. این رشتهٔ ورزشی دارای قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال در کشورهای تایلند، برمه، کامبوج و مالزی می‌باشد. موای تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است. روز ۱۷ مارس در این کشور روز موای تای نامیده شده‌است.

موای تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش‌های رزمی است، مبارزات آن به صورت برخورد کامل و در رینگ برگزار می‌شود.

تکنیک‌های مشت در موای تای شباهت زیادی به بوکس آمریکایی دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساواته نزدیک  ساخته‌است.

به دلیل این شباهت‌ها بسیاری از ورزشکاران موای تای در مسابقات کیک بوکسینگ، کی ۱، و سانشو نیز شرکت می‌کنند.

موی تای یکی از سبکهای آزاد ورزش رزمی است که ازجمله مهمترین سمبول‌ فرهنگی و ملی کشور تایلند بشماررفته وهمه ساله تاریخ « 17 مارچ » بنام روز« موی تای » در این کشور تجلیل میگردد .  سپورت رزمی    « موی تای»  که در زبان  انگلیسی بنام  « تای بوکسینگ » یاد میشود ، درزمانیکه کشور « سیام » نام خود را به « تایلند » تغییر داد ، این ورزش رزمی نیز بنام  « موی تای » مسمی شد.
موی تای به قبیله «  تای » از سلطنت پادشاهی « تای مونگ و یا  تای موآنگ » قبل از دوره دین « بودا » ارتباط  دارد که در دو سمت رود « هوانگ هو و یانگ تسه »  در سچوان و هوپی در جنوب کشور چین قرار داشت .
در آن زمان  مردم « تای » بنابر هجوم وتعرض مجبور شدند تا به سمت جنوب مهاجرت نمایند که در آنجا نیز مورد  حمله غیر بومیان  قرار گرفتند، بنابراین، این  قبیله به فکرافتاد تاعلاوه بر استفاده از اسلحه های موجود آن زمان ،از ضربه های« مشت، آرنج ، زانو  و لگد » در نبردهای  تن به تن استفاده  نمایند .
بعدها  طوایف ( تای مونگ ) به صورت یک ملت مستقل با هم متحد گردیدند و در جنوب رودخانه مکونگ با تشکیل سرزمینی مستقل پرداختند و ضمنآ برای دفاع  از  سرزمین  خود  و جلوگیری از تاخت و تاز دشمنان ، سیستم دفاعی را با استفاده از ورزش رزمی ایجاد کردند ، که بعدها محبوبیت و احترام به این فرهنگ ملی باعث آن شد  تا آن عده از افرادیکه میخواستند  به فرمانروایی  و یا  حکومت  دست یابند ، مجبور  بودند  که  از جمله هجده  سبک «  موی تای »  به تعداد  چهار سبک آن  را  که  عبارت از :
« هنرحرکات بدن ، تاریخچه‌ اجداد قهرمان ، هنر مشت‌ زدن  و طلسم افسانه‌ ئی » بود ،  اموزش و دسترسی کامل  داشته  باشند .

ضمنآ قابل تذکر است که مردم  تایلند در هنگام  نبرد  ، بخاطر  تقویت روحیه  نیروهای خود  از موزیک  و  خواندن  دعاهای  خاصی  استفاده  میکردند  و همچنان  بدون  از پوشیدن «  تنبان  و پیراهن سنتی » از پارچه‌  تکه و کمربندهای  مخصوص به  عنوان  محافظ  و جلوگیری از نفوذ  نیروهای  «  هیپنوتیزم‏  کننده  و یاجادوگری »  استفاده  میکردند  که این نوع موزیک و پارچه ها قرار ذیل است :

۱ـ مونگون  « حلقه و یا سربند »   :
مردم تایلند بر این اعتقاد بودند که قدرت‌های  « جادویی و هیپنوتیزم‏ کننده »  به بالاترین قسمت بدن انسان یعنی «  سر » تأثیر زیاد دارد ، به این اساس  مردها  نوارپارچه‌ای را که علائم و نشانه‌ های دعا بر آن نقش  بسته بود ،  به  دور سر خود بسته ، که این روش در ورزش رزمی « موی تای » نیز مرسوم شد .
۲ـ پراچیات « حلقه بازو و یا بازوبند » :
استفاده از پراچیات یا بازوبند از دیگر اعتقادات مردم تایلند  بوده است ،  شواهد تاریخی  و باستانی نشان میدهد که  در زمان  قدیم  ، اکثر مبارزان تایلندی هنگامی که میخواستند به میدان جنگ وارد شوند، نوار باریکی را به  دور بازوی ‏شان  میبستند و معتقد بودند این پوشش به  آنها  « نیرو »  داده و از خطر محفوظ  میدارند .
۳ــ  وای کرو   « موسیقی سنتی » :
درزمان های گذشته  کشورهای مختلف ، برای  نیروهای  نظامی خود  نوعی  موزیک را در نظر میگرفتند  که از آن درهنگام  جنگ برای  تقویت روحیه  نیروهای  خود  استفاده میکردند، چون هنر رزمی موی تای در گذشته جزء تمرینات نیروهای نظامی و سربازان  کشور تایلند  بود ، اکنون هم  در این کشور مبارزه و مسابقات « تای بوکسینگ » با  صدای  طبل و نوعی موسیقی همراهی میشود،  که هدف ان تشویق  وتحریک کردن  مبارزین  « جنگجویان » بخاطر وارد کردن ضربات سنگین بالا به حریف مقابل است :
همچنان باید خاطر نشان ساخت که موسیقی  سنتی  « سارما » و یا  « وای کرو »  در میدان جنگ و یا رینگ تای بوکس »  سمبلی از حرکات سنتی  و نوع  رقص مخصوص « تای بوکسرو با جنگجو » برای قدرشناسی  و سپاس از زحمات  « والدین و استاد »  میباشد ، بخاطر اینکه والدین در زندگی زحمات بسیار زیادی را دربزرگ کردن و تربیت اطفال خویش میکشند و استاد « ترینر » نیز با مثل « مادر و پدر »  زحمات  دلسوزانه کشیده  وتمام  قوانین ، مقررات  و تکنیک این  سپورت رزمی را  با کمال امانتداری  که توام با مراعت کردن « دسپلین » میباشد ، برای شاگرد خویش یاد میدهد .

 

حرکات و ضربات « موی تای » :
در ورزش رزمی « موی تای » از حرکات و ضربات « مشت ، آرنج ، زانو  و لگد » به شکل ذیل استفاده صورت میگیرد :
ــ ازساقهای پای : مانند چوبی  بلند برای دفاع  و ضربه زدن .
ــ از بازوهای دو دست : به عنوان دو شمشیر برای دفاع کردن .
ــ از مشتها  : برای کوبیدن و خرد کردن .
ــ از آرنج دستان : به عنوان ضربات نیزه .
ــ از زانوها  : به مثل گرز ،  برای ضربه زدن  و دفاع کردن .
ــ از پاها  : به مثابه  چاقو و تبر .
  فعالیت بین المللی « موی تای » :
اداره‌ تربیت  بدنی وسپورت  کشورتایلند، در دو دهه‌ اخیر ورزش رزمی  « موی تای » را  در سطح  بین‌المللی  گسترش  داد  و  فعالیت  خود را از سال « 1985  میلادی»  با تأسیس کردن «  انجمن موی تای  آماتور تایلند » آغاز کرد  و به  تعقیب آن  کوشید  تا  این  سپورت رزمی ،  در  جمع  سایر سپورتها  در چوکات رسمی شامل گردد .
به  این اساس  درسال «   1999 میلادی  »  در جلسه‌ ای که  با حضور  داشتن اعضای  کمیته المپیک آسیا درکشور کویت برگزار شد ، در آن جا فیصله به عمل آمد تا  ورزش  رزمی « موی تای » مانند سایر سپورتها ، به عضویت رسمی «کمیته المپیک آسیایی » پذیرفته شده  و همه ساله مسابقات آن تحت رهبری « کمیته المپیک » تدویر  گردد.
ضمنآ باید خاطر نشان ساخت که دامنه نفوذ سپورت رزمی « موی تای »   و یا « تای بوکس » به نقاط  مختلف  جهان ،  به  خصوص  کشورهای اروپایی  رسید  و حال  این سپورت رزمی در چوکات « مکاتب ، کمیته ها  ، محلات و کلپ ها » فعالیت مینماید  و مسابقات آن به اساس نورم و یا قوانین همان مراکز سپورتی ، برگزار میشود که اکثرآ  نورم های معین این ورزش رزمی مراعت نمیشود .
بنآ در این مورد ضرورت  جدی است تا مرکز واحد تحت رهبری« سازمان و یا کمیته » مسکی  وفنی درسطح کشورهای « اروپائی »  تاسیس گردد ، تا  از یک  جانب روش  و میتود  اساسی  این  ورزش  رزمی  حفظ  و محفوظ  شود  و از  جانب  هم   این  مرکز  واحد  «  ارو پائی  »  با   تنظیم   کردن   « اساسنامه و مقرره »  واحد ،  بتواند   به  نمایندگی  از تمام  «  مکاتب،  کمیته ها ، محلات و کلپ ها »  سپورت  رزمی  با  اداره «  انجمن  موی تای آماتور تایلند » منحیث «  مرکز رهبری»  روابط کاری ،  تامین  و برقرار کند .
درسال 1368موای تای توسط آرجان محمد توحیدی به ایران آورده وفنون آن پایه ریزی شد استاد این دوره آموزش ورزش رادر کشور هلند باتحمل مشکلات و مشقات فراوان رابه پایان رسانده و به ایران مراجعت نمودند.البته استادبه غیر ازموای تای قبلا در رشته های تکواندووکاراته دارای سابقه درخشانی نیز می باشند به طوری که ایشان کاپیتان تیم ملی ایران بودندوبه محمد اوراماواشی(یکی از ضربات پا در کاراته) مشهور بودند وباافتخاراتی که کسب کرده بودنددر کشور پاکستان نمایندگی کاراته را برای اولین باردران پایه ریزی نمودند . بعد از مدتی به سبکهای آزاد رینگی علاقه مند شده وبه کشور هلند عزیمت می کنند وهنر سخت موای تای را درآنجا یاد می گیرند ایشان در هلند نیز در مسابقات رینگی افتخار کسب کردندبه صورتی که استا د ایشان که یکی از بهترین مربیان موای تای درجهان میباشند میگوید محمد توحیدی یکی از قوی ترین مشتها را دردنیا دارند. بعد ایشان در سال 1368به ایران می آیند واین هنر باستانی تایلندی را برای ایران به ارمغان می آورند درابتدا به صورت انجمن شروع به فعالیت میکنند تا اینکه در سال 1373به صورت رسمی از طرف فدراسیون ورزشهای رزمی به رسمیت شناخته میشود وحالا هم تیم واحد ملی موای تای به مسابقات گوناگون عزام می شود بعد از رسمیت یافتن. این ورزش درتمام نقاط ایران به صورت غیرقابل تصور گسترش پیدا کرد بطوریکه این ورزش با خون ایرانیها اجین شد وبا علاقه بیش از حدی که ایرانیها به ورزش آزاد رینگی دارند به یکی ازپر طرفدارترین ورزشهای رزمی تبدیل شد و امروزه در مسابقات جهانی تیم ایران یکی از رقیبان سر سخت تمام تیمها به شمار میرود.

سرود رسمی موای تای

درسال ۲۰۱۱ در جریان مسابقات جهانی موی تای که به میزبانی ازبکستان در شهر تاشکند برگزار شد، فدراسیون موی تای این کشور آهنگ we are muaythai را پخش کرد که شعر آن به شدت مورد توجه مسئولان فدراسیون بین‌المللی IFMA قرار گرفت، تا جایی که درخواست کردند این آهنگ به عنوان سرود رسمی موی تای معرفی شود. این موضوع در سال ۲۰۱۲۲ طی مراسمی در بانکوک اعلام شد.

We are Muaythai

Sevara Nazarkhan

چرا هنر رزمی زیبا و مهیج “موی تای” برای خودش سرود رسمی نداشته باشد؟ سرودی که ضمن اشاره به اهداف این هنر رزمی زیبا، عامل مشترکی هم برای نزدیکی همه ی موی تای کاران در سرتاسر جهان باشد؟ واقعا چراکه نه؟! داستان این ایده هیجان انگیز از مسابقات جهانی سال گذشته که به میزبانی ازبکستان در شهر تاشکند برگزار شد، آغاز شد. فدراسیون موی تای ازبکستان با پخش آهنگ We are Muaythai که توسط خانم Sevara Nazarkhan خواننده، موزیسین و ترانه سرای مشهور ازبک در لندن ضبط شده بود، همه را غافلگیر کرد. شعر زیبای این آهنگ آنقدر تاثیرگذار بود که مسئولان فدراسیون بین المللی IFMA درخواست کردند این سرود به عنوان سرود رسمی موی تای معرفی شود و امسال در مراسمی در بانکوک رسما این موضوع اعلام شد. با کلیک بر روی “سرود رسمی موی تای” در لینک زیر می توانید این آهنگ زیبا را بشنوید. 

سرود رسمی موای تای (کلیک کنید)

We are Muaythai

The science of eight
Standing alone on the battlefield
The promise of peace
The promise of how to defend the weak
Making a vow
To the power of will
Showing our skill
Following through
A fighter who’s true never knows defeat

We are the art of heart and body – Muaythai
Pride and honour we embody – Muaythai
From a father to a son  – Muaythai
A spirit stronger than a gun – We are Muay Thai

Through wars and tears
Unarmed but with love we train
Showing no fear
Knowing the years of joy and pain
A hand in a glove
Teaching our children to dare
For one and for all
Standing tall
The art of eight limbs free and fair

We are the art of heart and body – Muaythai
Pride and honour we embody – Muaythai
From a father to a son  – Muaythai
A spirit stronger than a gun – We are Muaythai

  © Copyright Sevara Nazarkhan

Used with permission of Sevara Nazarkhan and the Uzbekistan Muaythai Federation

Source: IFMA

موای تای در ایران

درسال ۱۳۶۸ موای تای توسط "محمد توحیدی" کاپیتان اسبق تیم ملی کاراته ایران به کشور آورده شد. او دورهٔ آموزش ورزش رادر کشور هلند به پایان رسانده و به ایران برگشت. این ورزش از سال۱۳۷۳ به صورت رسمی از سوی فدراسیون ورزش های رزمی به رسمیت شناخته می‌شود و تیم ملی موای تای زیر پوشش وزارت ورزش به مسابقات گوناگون برون مرزی اعزام می‌شود.